Nieuwsbrie 39.indd

Het afgelopen half jaar heeft u weinig van de NMS gehoord, waarvoor onze excuses.
Hoewel de cijfers van meningitis/sepsis minder hoog zijn dan de afgelopen jaren blijft de NMS regelmatig Deze zwijgzaamheid betekent zeker niet dat er niets telefoontjes krijgen van mensen die helaas geconfronteerd worden met deze ziektebeelden. In de vorige nieuwsbrief, van eind december, heeft u kunnen lezen over de verandering van de NMS structuur. Kort samengevat houdt die in: een *kleiner school in Apeldoorn. Een kindje daar had meningokokkenziekte gehad in Frankrijk. Alles was *minder lotgenoten/contact bijeenkomsten goed afgelopen gelukkig, maar er waren toch wat ouders met vragen gebleven. Het verzoek was dan ook of de NMS een voorlichtingsavond wilde geven. *informatievoorziening vooral via website Dat wilden we en zo kwam het dat ik een aantal *beperkte schriftelijke informatievoorziening weken geleden richting Apeldoorn toog om uitleg te *lotgenoten/contactbijeenkomsten op aanvraag.
geven over meningitis en/of sepsis. Er waren niet zo veel ouders met veel inbreng en vragen. Hiermee kunnen de kosten omlaag gebracht worden en zou de exploitatiesubsidie van het Aan het einde van de avond zei de directeur mij dat Fonds Patiënten-, Gehandicaptenorganisaties en hij het een leerzame avond had gevonden en dat Ouderenbonden (Fonds PGO) kunnen komen te hij eigenlijk niet 1 kind in de gaten moest houden maar 3, te weten de (ex-)patiënt en de 2 broertjes/zusjes. *Inmiddels bestaat het bestuur uit 4 personen.
En daarmee sloeg hij wat mij betreft de spijker op *De mogelijkheid tot lotgenotencontact is blijven de kop. Want het is me nogal niet wat als je broertje bestaan, maar vooral via internet en telefonisch. of zusje (of éen van de ouders) meningitis/sepsis *Er zijn dit jaar 2 fysieke bijeenkomsten: 1. de NMS jeugddag op 26 september. Voor de ouders is hier ruimschoots tijd ingeruimd om met Daarom ben ik erg blij dat er dit jaar weer een NMS jeugddag is, vorig jaar was het nog wat onzeker of 2. Volwassenbijeenkomst op 6 oktober 2007.
die nog wel jaarlijks zou gaan plaatsvinden. Een *Belangenbehartiging, de NMS blijft zich jeugddag voor de kinderen die ziek zijn geweest inzetten voor betere herkenning, behandeling en èn voor de andere kinderen uit het gezin. Want zij nabehandeling van meningitis en sepsis en steunt En zijn er hele goede vriendjes of vriendinnetjes, *Een groot deel van de donateurs heeft gevolg dan zijn ook zij welkom*. Niet alleen voor het plezier, gegeven aan het verzoek om e-mailadressen toe te maar vooral om te laten wat een impact het heeft op mailen. Zij ontvangen deze nieuwsbrief electronisch. Zij die (nog) geen adres hebben toegemailed krijgen hem per post. Wij hopen dat u naar aanleiding van deze nieuwsbrief uw mailadres toestuurt als u dat nog niet gedaan heeft. Electronisch verzenden heeft nadelen en voordelen. Een voordeel voor de NMS is heel praktisch: geen nieuwsbrief kan met 1 druk op de knop verstuurd werd hij plotseling ziek en zondagmorgen vroeg is hij worden, waardoor we u sneller kunnen informeren met bloedspoed naar het ziekenhuis vervoerd. Eerst naar een regionaal, later naar het WKZ in Utrecht. *De website is geupdate, alle tot nu toe schriftelijke Het was al te laat, Rick was al ‘onderweg’. Toen informatie is te downloaden via www.meningitis- Rick stabiel was en zijn activiteiten konden worden gemeten, bleek al dat zijn functies het niet meer *Beiden te organiseren bijeenkomsten (jeugddag deden. Rick werd kunstmatig in leven gehouden en en volwassenbijeenkomst) zijn op verzoek van Ad heeft de stekker eruit gehaald. “Net zoals ik de navelstreng heb doorgeknipt toen hij werd geboren,“ zei hij. Het is inmiddels bijna zeven jaar geleden, Naast bovenstaande acties is een aantal maanden maar het beheerst ons leven nog dagelijks.
geleden overleg gevoerd met Fonds PGO en is er besloten om toch nog een kleine subsidie aan te Voor velen van jullie een bekend verhaal, met een vragen voor 2007. Met de nieuwe structuur blijft de huisartsenpost die je niet (wilt) begrijpen en roept NMS voldoen aan de richtlijnen van Fonds PGO. dat Rick de zevende kinderziekte heeft en dat een Hierdoor hebben wij dit jaar nog iets meer fi nanciële paracetamolletje wonderen zal doen tegen de armslag en zijn de voorzieningen van de vaste koorts. Mijn wens is natuurlijk dat ooit deze vreselijke lasten gewaarborgd. Of er in 2008 nog subsidie killerbacterie op tijd kan worden gesignaleerd. De wordt aangevraagd bij Fonds PGO wordt in de loop ouders/verzorgers zijn daarin heel belangrijk, want artsen kennen je kind nauwelijks. Ieder gezin zou daarom de symptoomkaartjes (zie verder in deze De huidige structuur geeft het bestuur meer lucht en ruimte. Vanaf heden zijn wij er weer klaar voor om een luisterend oor, steun en/of informatie te bieden, vragen te beantwoorden of u met iets anders an Eind vorig jaar zijn de symptomenkaartjes voorzien van een nieuwe vormgeving.
Deze kaartjes in creditcard formaat geven door middel van plaatjes de belangrijkste symptomen van meningitis/sepsis weer bij baby’s en volwassenen. Altijd handig om zo’n kaartje bij de hand te hebben! Op 6 oktober a.s. vindt er in Utrecht of Amersfoort De kaartjes zijn aan te vragen bij de NMS. Voor een bijeenkomst plaats voor volwassenen die donateurs is bij aanvragen tot en met 10 kaartjes meningitis en/of sepsis hebben meegemaakt. Bij kostenloos. Bij grotere aantallen wordt een bijdrage deze bijeenkomst zal dr. J. de Gans, neuroloog AMC gevraagd voor administratie- en verzendkosten.
aanwezig zijn om medische informatie te geven. Tijdens deze bijeenkomst is naast de medische Wilt u deze symptomenkaartjes ontvangen? informatie, ruimte om met elkaar over ervaringen te Laat het ons weten. Bij voorkeur per e-mail via praten. Opgave is mogelijk bij de NMS via info@ info@meningitis-stichitng.nl en anders telefonisch: meningitis-stichting.nl of telefonisch: 035-5880072.
Vanaf deze nieuwsbrief in nieuwe vorm ga ik, Lidia van Alphen-de Leeuw mijn redactionele medewerking verlenen. Ik ben getrouwd met Ad en we hebben een zoon, Oscar van elf. Ik werk parttime bij Libelle waar ik de brievenrubriek in mijn beheer heb. Uit de enorme hoeveelheid post selecteer en bewerk ik brieven voor mijn rubriek Libelle@Libelle.
nl. Die post is heel belangrijk voor Libelle. We leren niet alleen de lezeres ermee kennen, we gebruiken hun verhalen ook voor artikelen.
Door ons zoontje Rick ben ik met de NMS in aanraking gekomen. Rick is aan meningokokken B met sepsis overleden, hij was drie jaar. Het was binnen vierentwintig uur gebeurd. Zaterdagmiddag Hebben jullie steun gezocht bij hulpverlenende
instanties?
Nanda had veel behoefte erover te praten en zocht Er is een boek verschenen: Het verhaal over
contact met de Vereniging van het Overleden Kind. Mart. Mart is in januari 1997 overleden aan
Ik heb er helemaal niets mee. Ik ben wel een enkele meningococcen sepsis. Hij was net vijf jaar
keer mee geweest en je krijgt leuke contacten, geworden. Het verhaal is geschreven door zijn
maar het is toch een totaal andere belevingswereld. vader, Cor Langenkamp. Ad en Lidia van Alphen
Ik kon me wel inleven in de verhalen van de andere hebben een gesprek met hem.
Wanneer ben je met het boek begonnen?
Je vertelt dat je blij bent met Mart`s dood. Kun je
dat uitleggen?
Twee weken na de begrafenis ben ik begonnen met schrijven, meteen in de juiste tijdsvolgorde. Ik Dat is voor andere mensen niet te vatten, maar heb het alleen gedaan, Nanda mijn vrouw las wel ik leerde ouders van gehandicapte of overleden mee. Ze vond het mooi wat ik deed. Het was voor kinderen kennen, en begrijpen. Zelf ben ik blij dat mij een therapie, ik hoopte dat het ten goede kwam Mart de ziekte niet heeft overleefd, want hij zou aan mijn verwerkingsproces. Ik wilde er ook andere vreselijk gehandicapt zijn en als een “kasplantje” mensen mee bereiken. Voor de voorlichting, voor doorleven, en dat zou het ventje nooit gewild herkenning, maar ook om te kunnen begrijpen wat er in een leven van een gezin dat dit overkomt, gebeurd.
Na de dood van je kind zoek je wel eens naar
aanwijzingen. Aanwijzingen die je toen niet zag,
Hoe heb je de tijd vlak na Mart`s dood ervaren?
maar eigenlijk de dood aankondigde. Heb jij dat
ook gehad?
Na Mart`s dood zat ik drie maanden in een heel diep dal. Ik voelde en dacht helemaal niets meer. Op Ik heb drie kinderen: Roxanne, Ellen en Mart. Toen een dag zei ik tegen Nanda: “Ik ga naar boven.” Ze Mart werd geboren was ik helemaal euforisch toen begreep het. Ik lag op bed en raakte in een “Twilight ik zag dat het een jongetje was. Dat is toch net dat zone”. Ik liet me helemaal gaan en liet voor me kleine stukje extra. Ik heb lopen joelen door het beslissen of ik deze aarde zou verlaten of blijven. ziekenhuis. Voor Mart`s dood droomde ik regelmatig Ik bleef, voor mezelf, voor mijn kinderen. Daarna dat ik een van mijn drie kinderen moest afstaan. Ik kwam ik steil omhoog uit het diepe dal vandaan. Ik werd dan in paniek wakker, want dat is natuurlijk wilde weer leven en ben langzaamaan weer aan het onmogelijk. Later begreep ik dat ik van te voren werd voorbereid omdat er iets vreselijks stond te Uiteindelijk hebben mijn optimisme, mijn humor en de Aikido me geholpen de draad op te pakken. Van de gezinnen met een overleden kind wordt
Toen kwam het grote verwerken.
van dertig procent het huwelijk ontbonden. Jij
en Nanda zijn ook gescheiden.
Wilma van de NMS belde ons en vroeg of wij in het programma van Catherine Keyl ons verhaal wilde Ik geloof niet dat het overleden kind de enige oorzaak vertellen. Dat hebben wij gedaan en het deed me is. Ons huwelijk liep al niet helemaal lekker en het goed. Door ons verhaal krijgen andere kinderen overlijden van Mart was de bekende druppel. Daar de kans te overleven. Ik vertelde mijn verhaal ook waar je eerst wat genuanceerder over bepaalde op bijeenkomsten van de NMS. Ook dat deed me dingen dacht en sprak, ben ik eerlijker geworden. goed; en ik was niet de enige met zo’n verhaal. Ik Een scheiding was niet meer te vermijden. was dan ook blij voor de kinderen die het hadden Ik ben nu heel gelukkig hertrouwd met José en Ellen Heb je nooit gedacht van had ik maar dit of had
In het boek zegt Ad van Dun als hij bij jullie in
ik maar dat?
het ziekenhuis is: “Je weet al zo veel Cor. Je
bent al zo ver in het aanvaarden.” Kun je dat
Nanda, mijn vrouw wel, zij voelde zich schuldig. Ik uitleggen?
heb nooit een gevoel van verwijt gehad. Soms liep ik in de natuur en bedacht wel dat als ik nu door Ad was mijn leraar in de budosport Aikido met een verdwaalde kogel uit een jachtgeweer wordt Zen achtergrond. Onze relatie is uitgegroeid geraakt, ik het niet erg zou vinden.
tot vriendschap en hij kende ons heel goed. Bij Aikido met Zen is meditatie erg belangrijk. Je leert volwaardig krijger te zijn waarbij het niet gaat om winnen of verliezen. Je bent volwaardig krijger als je het leven hebt aanvaart. Dat bedoelde Ad. Later ben ik met Aikido gestopt; ik was er klaar mee.
Denise en Mike, beide Haemophilus
infl uenza type B meningitis
Maak jij je nu minder druk om dingen?
Ik heb een periode gehad dat ik heel agressief kon Ik ben tweeëneenhalf als ik ziek word. Een griepje reageren en dat had ik voorheen niet. Maar die denkt de dokter, maar ik blijf overgeven. Ik klaag kracht heb ik in het werk gestopt. Ook dankzij de over pijn in mijn voet; het is alsof er een splinter inzit. De pijn wordt zo erg dat ik echt niet meer kan lopen. Mijn moeder vertrouwt het niet en belt de huisarts. Het is nu tien jaar geleden. Hoe uiten emoties
De huisarts vindt de klacht alarmerend genoeg en zich nu?
komt meteen. Ze vraagt of ik mijn kin op mijn borst kan leggen en Ik stond laatst voor een verkeerslicht te wachten. Ik ik gil het uit van de pijn. De dokter denkt aan een kijk opzij naar de auto naast me en zie een jongetje vorm van hersenvliesontsteking en ik ga met spoed met blond haar zitten. Mart, schiet er door me heen. naar het ziekenhuis. Mijn moeder is op dat moment hoog zwanger en heeft al last van weeën. Ze belt mijn vader dat hij naar het ziekenhuis moet komen. Ga je nog wel eens naar de plek waar Mart ligt
Mijn vader denkt dat de baby op komst is en racet begraven?
erheen. Hij is verbaasd als hij mij de ambulance ziet uitkomen. Na een ruggenprik wordt bevestigd wat de huisarts al dacht: haemophilus infl uenza Niet zo vaak meer. Als ik me zwaar klote voel, ga ik meningitis, een bacteriële hersenvliesontsteking. Ik ernaar toe. Even alles van me af. In een soort vraag ga aan het infuus en mijn ouders moeten vanwege en antwoordspel houd ik hele gesprekken met Mart. de eventuele komst van de baby naar huis. Onder protest, want ze laten een doodziek kind achter. Die nacht wordt mijn broertje Mike geboren. Ik herstel Hebben jullie een bijzonder gedenkteken voor
voorspoedig en na een aantal weken mag ik naar Mart?
We hebben een glasplaat waarin het portret van Mike met spoed naar het ziekenhuis Mart, een afdruk van zijn handje en onze namen Mike is tweeëneenhalf jaar als hij na een rota-virus staan. Door glas kun je kijken en dat staat symbool uit het ziekenhuis komt. Het lijkt beter met hem te gaan, maar Mike is erg suf. We wijten het aan een val op zijn hoofd. Mijn vader twijfelt en belt huisarts. Ze komt en wanneer ze Mike optilt, stopt hij met ademen. Mike gaat met spoed naar het ziekenhuis. Die avond wordt hij naar het AMC overgebracht en na een scan en testen wordt dezelfde vorm van meningitis geconstateerd als bij mij: haemophilus infl uenza meningitis. Maar met Mike gaat het minder goed en mijn ouders worden voorbereid op het ergste. Wonder boven wonder komt hij de nacht door. In coma, maar hij leeft. De holtes in zijn voorhoofd worden operatief schoongemaakt en pas na een tweede keer heeft het effect. Ze laten Mike langzaam bijkomen. Hij blijkt eenzijdig verlamd. Na acht weken mag Mike naar huis en moet nog een tijd lang antibiotica innemen. Hij leert na zijn verlamming opnieuw lopen en hij slikt medicijnen tegen epilepsie. Na een jaar wordt Mike gecontroleerd en alles lijkt in orde. Er is geen blijvende schade. Uniek gezinMike en ik worden uitgenodigd om deel te nemen aan een onderzoek onder kinderen die een bacteriële hersenvliesontsteking hebben gehad. Men wil het vaccin tegen deze vorm opnemen in de landelijke Het boekje “Mart” is te bestellen bij de NMS à € 6,00 inlcusief verzendkosten.
vaccinatie cocktail. De artsen willen veel van ons weten. Ze hebben nog nooit meegemaakt dat twee beter begeleid worden. Er moet erkenning komen kinderen uit hetzelfde gezin op dezelfde leeftijd voor de problemen die ze hebben. Het grote deel en met een tussenpose van tweeëneenhalf jaar van deze groep heeft het idee dat ze gek, dom of dezelfde vorm van meningitis krijgen. Mijn ouders vragen of er kans is op restverschijnselen. De artsen kunnen er geen duidelijk antwoord op geven. Je komt nooit voor niets
Er klopt iets nietMike en ik groeien zonder zichtbare problemen op. Het is 9 februari 2006, ik ben ziek teruggekeerd van Wel voel ik me anders dan de rest. Slimmer en meer mijn werk. Die middag word ik gebeld door onze volwassen. De kinderen van mijn leeftijd lijken me gastouder, en dat gebeurt niet vaak. Tim (2 jaar niet te begrijpen. Ik krijg atheneumadvies, de enige oud) is sinds het lunch uur ziek geworden en heeft van mijn klas. Op de middelbare school beginnen hoge koorts (40 graden). Ze vraagt me hem op te de problemen. Ik leer heel goed, maar als ik op halen. Aangezien het bijna drie uur is, haal ik eerst school ben, haal ik onvoldoendes. Ik raak door van mijn dochtertje (4 jaar oud) van school.
alles afgeleid, zelfs de ademhaling van de persoon naast me brengt me uit mijn concentratie. Als ik Wanneer ik hem zie, bekruipt me een vaag ongerust een test alleen met een leraar mag doen, red ik het gevoel. Hij ligt op een matrasje onder een dekentje. wel. Ik krijg huilbuien en voel me ontzettend dom. Ik Hij ziet grauw, heeft heel koude witte handjes en weet dat ik het kan, maar het wil er niet uitkomen. reageert apathisch. Hij is krachteloos, hij lijkt niet Ik doe een IQ-test en de score ligt ver boven het goed te kunnen zitten en huilt klagelijk als ik hem gemiddelde. Niemand legt verband met mijn hersenvliesontsteking, hoewel het wel al bekend is dat het een oorzaak kan zijn. Ik ga naar het VMBO Ik vertrouw het niet en denk erover om een arts en op mijn sloffen haal ik met mooie cijfers mijn te bezoeken. Wij wonen niet in de buurt van een diploma. Ik ga fulltime in de supermarkt werken. ziekenhuis of huisartsenpost en ik zou die avond Als ik weer terug naar school wil, ben ik zwanger. Ik alleen met de kinderen thuis zijn. De gastouder word moeder en ga toch aan een nieuwe opleiding en haar man adviseren me naar de afdeling “spoedeisende hulp” van het dichtstbijzijnde In de loop van de jaren wordt het gevoel dat er iets ziekenhuis te gaan. Mijn dochtertje kan ik zolang niet klopt, versterkt. De idee dat ik dom ben, blijft overheersen. Mijn baas vraagt bijvoorbeeld of ik een lijst wil maken van de maten van de overalls Onderweg praat Tim, zoals altijd wanneer we over van de monteurs. Na een uur kom ik met de maten de spoorwegovergang rijden, over de stoomtrein, die ook langs ons dorp rijdt. Ik twijfel: “Is het niet wat overdreven om naar “spoedeisende hulp” te gaan?” Veel verdriet en ellende had voorkomen kunnen “Je komt nooit voor niets”, zegt de mevrouw achter de balie bij de betreffende afdeling, “al is het maar Ik kom bij het RIAGG terecht en ik krijg de stempel attention defi cit disorder, ADD, een aandachttekort stoornis. Ik vraag of het met mijn Tim ligt op een soort van brancard op de afdeling hersenvliesontsteking te maken heeft, maar er is spoedeisende hulp. De arts-assistent vindt hem te niets over bekend. Ik krijg ritalin, maar na twee jaar ziek om naar huis te laten gaan. Hij wil de oorzaak voel ik me minder prettig: opvliegerig, emotioneel van de ziekte vaststellen. Er wordt bloed afgenomen en depressief. Ik ga op zoek naar een alternatief en en Tim wordt beluisterd. Ik zie een vlekje op zijn vind het in strattera. Ik gebruik het nu een half jaar borst, niet wegdrukbaar! Ik noem het op, maar er komt weinig respons. Ik wil niet zeuren, het zal wel niets zijn. Ik zie dat de arts-assistent Tim zijn kin Ik heb wel het gevoel dat ik alles alleen heb moeten op zijn borst drukt, dat gaat gemakkelijk. Ik begrijp uitvinden. Als de huisarts bij de eerste tekenen van concentratiestoornissen alert had kunnen reageren, was de ellende en het verdriet veel minder geweest. De arts-assistent wil graag dat Tim plast. Ik neem Er kan een hoop worden voorkomen als er vanuit het hem mee naar het toilet, maar hij kan niet staan, ziekenhuis meer begeleiding is en de huisartsen beter Hij heeft geen kracht, schudt van de koorts, huilt worden geïnformeerd over de restverschijnselen klagelijk. Tim krijgt een luier aan en een fl esje om uit van bacteriële hersenvliesontsteking. Niet alleen na te drinken. Eindelijk plast hij in zijn luier. Wanneer twee, drie of tien jaar, maar ook na vijftien, twintig of ik de luier af doe, zie ik in zijn schaamstreek heel zelfs dertig jaar. Ik heb veel verhalen gelezen van veel blauw rode vlekjes, niet wegdrukbaar!! Een tieners en volwassenen die met dezelfde problemen verpleegkundige haalt een glas, en komt tot dezelfde Op dat moment raakt Tim in shock. Er zijn Die ochtend worden er allerhande onderzoeken geen woorden om dit afschuwelijke moment te gedaan. De medicatie wordt dusdanig teruggebracht beschrijven. Het is afgrijselijk wat ik, machteloos, dat Tim bij kennis zal komen. In spanning wachten voor mijn ogen zie gebeuren. Krampen doortrekken we, staand bij zijn bedje, af op wat komen gaat. Er zijn tengere lichaam, zijn gezichtje, verkrampte worden allerhande onderzoeken gedaan, refl exen tuitlipjes, ogen die wegdraaien, hoofd trekt opzij en werken. Op een gegeven moment opent hij zijn ademhaling klinkt reutelend, spuug bij zijn mondje. ogen en herkent ons. Hij blijkt zelfstandig te kunnen Zijn handje, evenals de rest van zijn lichaam nu ademen en nadat de tube verwijderd is vraagt hij blauwachtig van kleur, houdt nog altijd mijn vinger waar zijn zusje is. Hij is buiten levensgevaar! Een half jaar later hebben we een laatste consult Iemand, doe iets!! Er komt een kinderarts binnen bij de kinderarts. Tim (meningokokken sepsis rennen. Hij neemt de regie. Het bed wordt en meningitis) is genezen verklaard en zal geen weggereden. Er blijft iemand bij me. Ik moet iemand restverschijnselen overhouden! We hebben heel bellen, een familielid, mijn partner. Ik kan me geen veel geluk gehad zo is ons meermalen verteld en telefoonnummer herinneren, waar is mijn telefoon Het verloop van deze ernstige ziekte die zo snel Even later, mijn schoonzusje is gearriveerd, is het is verlopen van zo dichtbij meemaken, bijna, bijna gesprek met de kinderarts. Hersenvliesontsteking, je kind voor je ogen zien overlijden, het heeft een precieze oorzaak nog niet duidelijk. De toestand is grote impact gehad in mijn en ons leven. Ik heb kritiek en dat zal de eerste dagen ook zo blijven. veel moeite (gehad) met de kwetsbaarheid van het “U moet er rekening mee houden dat hij komt te meest dierbare in mijn leven, mijn kinderen. overlijden.” Het verbaast me niet, ik hoor het en ik begrijp wat hij zegt, maar de impact van wat hij zegt dringt niet tot me door. Ik mag weer bij Tim kijken en wachten op de ambulance die, volgens het protocol, vanuit het AMC Deze nieuwsbrief is een uitgave van de Nederlandse zal komen met een kinderarts van daar om Tim te halen. Tim wordt inmiddels kunstmatig beademd, Niets uit deze uitgave mag zonder toestemming gebruikt worden voor andere doeleinden dan deze antibiotica toegediend. Ook is er een katheter ingebracht. Twee anesthesisten en de kinderarts houden zijn lichaamsfuncties nauwlettend in de Redactie
redactieadres: info@meningitis-stichting.nl routebeschrijving mee en het advies er niet te snel achteraan te rijden. Op de snelweg zie ik de blauwe NMS bestuur
zwaailichten van de ambulance in het donker in de Jolanda van Heusden penningmeesterMerel Mootzelaar In het AMC aangekomen ligt Tim al op de intensive care voor kinderen, gekoppeld aan allerlei apparatuur die zijn lichaamsfuncties in de gaten houden. Het is Telefoonteam
stil en donker, na alle hectiek. De intensivist zegt dat er in het Westfries Gasthuis accuraat gehandeld is, hetgeen erg belangrijk is. Zijn toestand is echter nog altijd kritiek, een prognose kan niet worden gegeven. We, mijn partner is inmiddels ook gearriveerd, kunnen in een kamer in het ziekenhuis overnachten. Nederlandse Meningitis Stichting
Postbus 265
Het is stil en donker op de afdeling. Allemaal ernstig zieke kinderen. Ik zie andere ouders, die ook bij bedden zitten te waken. Eindelijk wordt het ochtend, ik zie auto’s in de fi le, mensen op weg naar hun NMS jeugddag
in samenwerking met.
Op 26 september
2007
Géen pretpark, géen dierentuin,
dit jaar wordt het een spannende
verrassingsdag voor groot en klein,
vaders en moeders èn An en Bobbie.
We nemen een kijkje in een andere
wereld en iedereen krijgt de kans
daar zelf aan deel te nemen!
Want op 26 september 2007 is het weer zo ver: de jeugddag van de
Nederlandse Meningitis Stichting voor alle kinderen t/m 18 jaar en
ouders die zelf of binnen hun gezin te maken hebben gehad met
meningitis en/of sepsis.
Dit alles gebeurt op :
Recreatiecentrum De Paasheuvel
8076 RE Vierhouten (bij Nunspeet)Kosten per persoon donateurs: € 10,00 (kinderen) € 12,50 (volwassenen), inclusief lunch, koffi e, thee, limonade, drankje, versnaperingen. Niet donateurs: € 12,50 (volwassenen en kinderen).
Voor meer informatie en opgave: bij de Nederlandse Meningitis Stichting. Tel. 035-5880072 of via e-mail: info@meningitis-stichting.nl. Of kijk op www.meningitis-stichting.nl Jullie krijgen van ons een brief mee voor school waarin we vragen of jullie 26 september vrij mogen krijgen voor deze bijzondere dag.
Kom ook met je gezin!
En wil je je beste vriend of vriendin (in de kinderleeftijd) meenemen, dan mag dat van ons, als je ouders en de school dat ook goed vinden. Hij of zij kan er ook iets van leren! en: Meningitis of Sepsis
Want het zal je maar gebeur
Deze poster mag vermenigvuldigd en verspreid worden of op locaties als revalidatiecentra, ziekenhuizen en dergelijke opgehangen worden, graag zelfs!

Source: http://www.meningitis-stichting.nl/_downloads/nieuwsbrieven/nieuwsbrief%2039.pdf